Ταϊλάνδη διακοπές: 3η μέρα, κέντρο Μπανγκόκ

Σάββατο, σύντομη έκδοση

Κέντρο Μπανγκόκ.

Μακρά έκδοση

Αρχίζω αυτή τη νέα μέρα με πρωινό και στη συνέχεια πηγαίνω στην πισίνα. Υπάρχουν ιαπωνικές ξαπλώστρες στις ξαπλώστρες. Βγαίνω στο νερό, είναι εξαιρετικά καλό. Ο ουρανός είναι γκρίζος από τότε που έφτασα, δεν υπήρχε ανάγκη για αντηλιακό. Πηγαίνω για μια βουτιά αλλά σταματώ πολύ γρήγορα γιατί χάνω το κάτω μέρος του μαγιό μου. Ωχ, ελπίζω ότι κανείς δεν έχει δει!

Σήμερα πάω στο κέντρο της Μπανγκόκ και ξεκινώ με την Chinatown. Είναι αρκετά διαφορετικό, είναι πολύ φτωχό και ειλικρινά δεν μυρίζει πολύ καλά.

Υπάρχουν πολλά εργαστήρια, τόνοι καταστημάτων αλλά όχι σαν στο σπίτι, όλα είναι ανοιχτά στο δρόμο και είναι λίγο χάλια. Φαίνεται αρκετά βρώμικο και ανθυγιεινό. Πιστεύουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι κάνουν με αυτό που έχουν και πώς μπορούν.

Φτάνω στο Wat Traimit, το ναό του Χρυσού Βούδα. Δεν επισκέπτομαι τον ναό αλλά επιστρέφω στον τόπο όπου βρίσκεται ο χρυσός Βούδας. Πιστεύω ότι έχω διαβάσει κάπου ότι κανείς δεν πρέπει ποτέ να δείχνει τα πόδια του προς τον Βούδα και έτσι να τα διπλώνει κάτω από την καρέκλα μου σε αμφιβολία. Οι άνθρωποι έρχονται να προσευχηθούν, να κάνουν μια δωρεά και να ευλογηθεί από έναν μοναχό που είναι εκεί.

Γονατίζουν μπροστά από τον μοναχό που τους ευλογεί με ένα είδος μπουκέτο μπαμπού μίσχους και νερό, τότε κρέμεται μια χορδή γύρω από τον καρπό του. Είναι για την τύχη και την προστασία, νομίζω ότι πρέπει να κρατήσετε το βραχιόλι μέχρι να πέσει από μόνη της.

Συνεχίζω στην Chinatown όπου υπάρχουν πολλά καταστήματα χρυσού. Η τιμή του χρυσού εμφανίζεται σε μια οθόνη και υπάρχουν πολλοί κινέζοι μέσα. είναι φυσαλίδες, υπάρχει αναταραχή. Κανονικά στο δρόμο υπάρχει ένα άτομο που κάθεται στο έδαφος με μια μεγάλη τσάντα και λίγο χαρτί στη μέση. Αναρωτιέμαι τι μπορεί να είναι .. Μπορεί να σχετίζεται με το χρυσό;

Υπάρχουν τόσα πολλά να δούμε! Δεν ξέρω πού να κοιτάξω. Ένας άνθρωπος κάνει τα πιάτα του στο πεζοδρόμιο, δύο άλλοι κόβουν ένα χταπόδι πάνω από ένα μπολ. Ένα ηλικιωμένο άτομο στεγνώνει κάτι σε πετσέτες στο πάτωμα. Δεν μπορεί να μου εξηγήσει τι είναι, πάρα πολύ κακό. Επιπλέον, ένας τύπος αγωνίζεται με το καρότσι του, το οποίο είναι πολύ απασχολημένο, άλλο τραγουδά κοιτάζοντας το τηλέφωνό του επειδή δεν έχει πελάτη. Ένας κύριος έχει μόνο την κορυφή του σώματός του, αναρωτιέμαι πώς κάνει για να πάρει από κάθε μέρα. Δεν μπορώ ακόμη να πω ότι κάθεται γιατί η προτομή του βρίσκεται ακριβώς πάνω σε ένα είδος ξύλινης θήκης. Ένας έμπορος ψαριών που κάνει εστιατόριο λέει ότι πωλεί καρχαρία και μια γυναίκα βγάζει το κατάστημα παιχνιδιών που κατασκευάζεται στην Κίνα.

Βλέπω έναν άντρα να σταματάει μπροστά σε ένα δρομάκι και να κάνει ένα wai (όταν χαιρετάει με τη σύσφιξη των χεριών στο επίπεδο του προσώπου). Με πείθει εγώ θα δούμε. Στο τέλος του σοκάκι υπάρχει μια σχολή μοναχών. Δεν μένω πάρα πολύ, δεν θα ήθελα να είμαι αγενής βλέποντάς τους έτσι. Αγοράζω μάνγκο από έναν πωλητή δρόμου και αποφασίζω να πάω στο Wat Pho στο tuktuk.

Διαπραγματεύομαι απευθείας την τιμή και φτάνω γρήγορα εκεί. Πηγαίνει γρήγορα, κουνιέται προς όλες τις κατευθύνσεις, τα μαλλιά μου πετούν σε όλες τις κατευθύνσεις, είναι εξαιρετικά δροσερό! Το Wat Pho είναι ένας από τους παλαιότερους και μεγαλύτερους ναούς στη Μπανγκόκ, είναι 8 στρέμματα και στεγάζει τον ξαπλωμένο Βούδα (προσπαθήστε να διατυπώσετε το επίσημο όνομα Wat Phra Chettuphon Wimon Mangkhalaram Ratchaworamahawihan), μια σχολή μασάζ και μια σχολή παραδοσιακής ιατρικής.

Είμαι έκπληκτος, είναι πολύ όμορφο, αλλά είναι αρκετά φανταχτερός. Λατρεύω όλα τα αγαλματίδια, έχουν μεγάλες στάσεις, παίρνω το χρόνο να τα παρακολουθήσω όλα.

Βλέπω κάποιες γάτες εδώ και εκεί. Δεν φαίνονται υγιή, είναι πολύ μικρά και έχουν κόψει την ουρά τους. Χαϊδεύω ένα ή δύο και με ακολουθούν. Βρίσκω ένα ραβδί και προσπαθώ να παίξω μαζί τους. Αλλά δεν είναι κατοικίδια ζώα δεν καταλαβαίνουν τι κάνω και κοιτάζω με ανόητο .... καθώς ξέρουν πώς να το κάνουν τόσο καλά. Ξαφνικά εμφανίζεται ένα τρίτο και επιθέσεις! Ναί. Καλή γάτα.

Είχα την ημερήσια δόση μου χαρούμενη :) Χάνω τους για να συνεχίσω την επίσκεψη. Ακούω τους μοναχούς να προσεύχονται, πλησιάζω έναν από τους ναούς. Έβαλα ένα γιλέκο, αλλά μια κυρία με ρωτάει να τραβήξω τη φούστα μου όσο το δυνατόν περισσότερο, είναι λίγο σύντομη. Πάρα πολύ κακό, σκέφτηκα ότι θα ήταν εντάξει. Είναι καλό που ο φύλακας με αφήνει μέσα, γονατίζω όπως όλους τους άλλους. Οι μοναχοί κάθονται σε μια πλατφόρμα και διαλογίζονται.

Κλείνω τα μάτια μου και εστιάζω στο τραγούδι. Είναι αρκετά μαγευτικό Δεν ξέρω πόσο καιρό έμεινα εκεί. Όταν σηκωθώ, μου λείπει η πτώση, δεν αισθάνομαι πια τα πόδια μου. Αυτό είναι, το αίμα κυκλοφορεί και πάλι! Συνεχίζω την επίσκεψη, είναι εξαιρετικά μεγάλη. Α, νομίζω ότι ήμουν εδώ πριν, δεν ξέρω πια.

Ακούω πολλούς Γάλλους. Βλέπω ένα που κλίνει στο κεφάλι ενός αγαλματίου που σχεδόν κάθεται πάνω του. Με ενοχλεί και με ενοχλεί να του ζητήσω να δείξει λίγο περισσότερο σεβασμό. Σκεφτείτε μοναχός Ελένη, σκέφτεστε Zen, αναπνεύστε. Πρέπει να αποδεχθούμε όλους και ίσως είναι καλός. Δεν είμαι ο θεματοφύλακας του ναού, παραμένω στη θέση μου και συνεχίζω. Εκτός από αυτό δεν είναι πολύ από τις 6μμ, είναι Σάββατο, αλλά αν θέλω να δω κάτι άλλο πρέπει να απογειώσω. Όταν βγούμε έξω, συνειδητοποιώ ότι εγώ ντυμένος για να πάω να δω τον ξαπλωμένο Βούδα. Heum ... πάρα πολύ κακό.

Αποφασίζω να πάω στην αγορά των φυλακτών. Για να πάω εκεί βλέπω ένα μεγάλο πάρκο με τεράστια δέντρα μπροστά. Δεν υπάρχει καμία είσοδος από την πλευρά αυτή προφανώς, έτσι πηγαίνω κατά μήκος κοιτάζοντας τις πύλες.

Αχ! Είναι ένα Gym Parc, ένα είδος γυμναστικής. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που τρέχουν σε ομάδες και ασκούν. Ξαφνικά ένας μικρός άνθρωπος βγαίνει από το πουθενά και ξεκινά τη συζήτηση. Με ρωτάει αν μπορεί να πάει μέρος του δρόμου μαζί μου επειδή πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο αλλά δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Πολλοί άνθρωποι της Ταϊλάνδης στην Μπανγκόκ μιλούν αγγλικά αλλά έχουν μια τέτοια έμφαση ότι δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Είμαι ανήσυχος για να τον αναγκάσω να επαναλάβει τρεις φορές τις προτάσεις του.

Μου προσφέρει να φάω στην Chinatown, αλλά του λέω ότι δεν θέλω να επιστρέψω επειδή έχω και άλλα πράγματα να δω. Επιμένει αλλά παγώνει αμέσως. Λοιπόν, είσαι καλά, κύριε; Ναι ναι, μάλιστα ακούγεται μουσική αυτός είναι ο εθνικός ύμνος (φαντάζομαι), βρισκόμαστε μπροστά στο Υπουργείο Άμυνας με ένα μεγάλο πορτρέτο του νέου βασιλιά. Υπάρχει τελετή και ο στρατός κατεβαίνει και τοποθετεί τη σημαία πολύ προσεκτικά. Ο μικρός κύριος αφήνει έπειτα γιατί έφτασε σύντομα στον προορισμό του.

Ένα tuktuk με ρωτά τι ψάχνω. Αχ, η αγορά έχει τελειώσει, έρχομαι πολύ αργά. Τους παρουσιάζω σημεία ενδιαφέροντος που προ-καταγράφονται στο maps.me (ευχαριστώ Céline :)) και τον ρωτάς για τη γνώμη του. Με οδηγεί στην αγορά λουλουδιών. Olala μυρίζει τόσο καλά εδώ!

Είναι πολύ ζωντανή οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι, προετοιμάζει, φοράει, φορτώνει, κάνει κολιέ λουλουδιών. Ζητώ από μια κυρία το όνομα των λουλουδιών που ετοιμάζει. Μοιάζει με μικρές αγκινάρες που δεν έχω δει ποτέ πριν. Δεν καταλαβαίνει αλλά φαίνεται πολύ χαρούμενη που με ενδιαφέρει.

Επωφεληθώ λίγο περισσότερο από το khlong, είναι σκοτεινό. Και ζοφερή. Είναι δύσκολο να φωτιστεί. Υπάρχουν γυμνασμένοι άνδρες που στέκονται στα χέρια τους. Δεν βλέπω τις γυναίκες εδώ. Μου ανησυχεί λίγο, δεν φαίνεται να είναι μέρος όπου περπατάτε το βράδυ. Λοιπόν, είμαι ήδη εδώ, έτσι ας δούμε. Μυρίζει σαν ψάρι παντού, οι άντρες φέρνουν τεράστιους όγκους πάγων και ουσιών. Επιστρέφω στους δρόμους φωτισμένους, είμαι πεινασμένος και νομίζω ότι περπατάω χωρίς να παίρνω ένα διάλειμμα για 7 ώρες. Τα πόδια μου κακό και είμαι μακριά από το μετρό. Ως τύχη δεν θα έχετε tuktuk ή ταξί στον ορίζοντα! Δεν υπάρχει επιλογή να περπατήσω, αλλά έχω πολύ πόνο, πρέπει να είναι προφανές γιατί κάποιος προσφέρει να μου δώσει τα παπούτσια του ως ένα αστείο.

Τα πόδια μου δεν με μεταφέρουν πια. Ένα tuktuk εκεί! Είμαι τόσο χαρούμενος που θέλω να τον ύψω 5, αλλά δεν γνωρίζει το δώσε μου πέντε. Βλέπω στα μάτια του ότι φοβήθηκε όταν πλησίασα το χέρι μου, πρέπει να με πάρει για ένα τρελό. Στο μετρό υπάρχει μια παλιά κυρία που τρώει φρούτα ημερομηνίας δίπλα μου. Είναι τόσο μικρό που τα πόδια της δεν αγγίζουν το έδαφος. Μακάρι να μπορούσα να κάνω το ίδιο και αυτή τη στιγμή! Μικρό ντους στο ξενοδοχείο και επιστρέφω στο εστιατόριο από την πρώτη νύχτα. Δεν έχω τη δύναμη να ψάξω για ένα άλλο μέρος και να ξεχάσω ακόμα και το τηλέφωνό μου στο ξενοδοχείο. Δεν μπορώ να πω τι έφαγα, ήταν καλό, μπαχαρικό και χοιρινό. Μη γνωρίζοντας τι ώρα είναι αυτό προσπαθώ να βρω ένα ανοιχτό κέντρο μασάζ. Είναι 23:45 όλα κλείνουν τα μεσάνυχτα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο ίδιος λέω ότι θα εξερευνήσω μια άλλη γωνιά της γειτονιάς, αλλά αισθάνομαι πολύ κακός και πολύ αδύναμος αμέσως. Νομίζω ότι δεν είμαι μακριά από την ταλαιπωρία, γι 'αυτό επιστρέφω στο ξενοδοχείο. Είναι σίγουρα η παρενέργεια αυτών των τριών ημερών περιπλάνησης. Τέλος, δεν είναι κακό, αφού αύριο πετάω στη ζούγκλα!

Συχνές Ερωτήσεις

Ποια είναι τα βασικά αξιοθέατα και δραστηριότητες στο κέντρο της Μπανγκόκ και πώς μπορούν οι ταξιδιώτες να αξιοποιήσουν στο έπακρο την επίσκεψή τους;

Τα βασικά αξιοθέατα στο κέντρο της Μπανγκόκ περιλαμβάνουν τα ψώνια στο MBK ή το Siam Paragon, την επίσκεψη στο ιερό Erawan και την εξερεύνηση του Lumpini Park. Οι ταξιδιώτες μπορούν να αξιοποιήσουν στο έπακρο την επίσκεψή τους χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς όπως το BTS Skytrain για βολικό ταξίδι και βιώνοντας ένα μείγμα σύγχρονης και παραδοσιακής Μπανγκόκ.