Διακοπές στην Ταϊλάνδη: 2η μέρα, βόλτα στους δρόμους της Μπανγκόκ

Σύντομη εκδοχή

Καφέ Unicorn, J. Thompson House, MBK, yum yum, μπαρ baobab

Μακρά έκδοση

Ανοίγω ένα μάτι, είναι 10 πικρός Σίγουρα μου λείπει το πρωινό. Έρχεται μια καταιγίδα, ακούω τη βροχή να τυλίγει. Είναι ένα σημάδι, που δεν θέλει να νιώσει. Έχω κοιμηθεί τόσο καλά! Παρατηρώ μώλωπες στα πόδια και τους ώμους μου .. Όχι το μασάζ δεν ήταν τόσο βίαιο, απλά μουλιάζει εύκολα! Ψάχνω για το μονοήμερο café -> μετρό, το skytrain εδώ είμαι στην περιοχή Silom.

Περπατώ στους δρόμους, είναι ωραίο, χάρη στην καταιγίδα σήμερα το πρωί. Δεν υπάρχει ακόμα ήλιος, αλλά είναι καλό που δεν θα καίνω σήμερα ούτε :)

Γνωρίζω μηχανικούς που χαμογελούν σε με με όλα τα δόντια τους. Παύουν. Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε αλλά δεν φτάνουμε εκεί, ώστε να κάνουμε σημάδια γελώντας. Τους ρωτάω αν μπορώ να κάνω μια φωτογραφία τους, ναι, ένας από αυτούς κάνει ένα hahah. Λίγο πιο πέρα ​​υπάρχει ένας παλιός κύριος που κατασκευάζει δεν ξέρω τι αντικείμενα στο έδαφος. Είναι όλοι κουνισμένο τόσο πολύ που αισθάνομαι ότι θέλει να εξαφανιστεί. Περπατώ περπατάω και όλοι με χαιρετούν, από τον φύλακα μέχρι τον αστυνομικό, στην κυρία που βγάζει το εστιατόριο ψαριών. Είμαι τελικά επικεφαλής σε αυτό το διάσημο καφέ. Δεν είμαι ιδιαίτερα λάτρης των μονόκερων, αλλά ο τόπος είναι τόσο απίθανος, ήθελα να ρίξω μια ματιά. Πάω την πόρτα και υπάρχει μια καλή μυρωδιά του candyfloss. Τα πάντα είναι πολύχρωμα, kitsch, είναι αστείο. Μπορείτε ακόμη να νοικιάσετε κοστούμι μονόκερου για 100 THB. Έχω μια δυνατή σκέψη για τον φίλο μου :). Προσπαθώ να μετρήσω τους μονόκερους στην οροφή, είναι αδύνατο να υπάρχουν πάρα πολλά! Τερματίζω αυτό το ευχάριστο διάλειμμα για να επισκεφθώ το σπίτι του Jim Thompson στη γειτονιά Siam.

Με τον τρόπο που βλέπω ένα εργοτάξιο κρυμμένο από σιδερένια πάνελ. Θα γλιστρήσει γύρω για να παρατηρήσει. Έχουν γερανό και μερικά κράνη για να προστατεύσουν τον εαυτό τους, αλλά όχι πολύ περισσότερο. Υπάρχουν γυναίκες που εργάζονται επίσης. Φαίνεται αρκετά επικίνδυνο ...

Εδώ είμαι στο Jim !! Υπάρχει ένας όμορφος τροπικός κήπος, όλα είναι όμορφα. Για την ιστορία ο J. Thompson είναι Αμερικανός αρχιτέκτονας που ασχολείται με το OSS (CIA). Στέλνει στην Ταϊλάνδη το 1945 και αποφασίζει να εγκατασταθεί εκεί. Αγωνίζεται να αναβιώσει τα ταϊλανδικά χειροποίητα μεταξωτά σκάφη. Όντας πλούσιος, χτίζει την κατοικία του σε ξύλο τικ (οι εικόνες απαγορεύτηκαν δεν θα το δείτε, πρέπει να έρθετε!) Στο καλύτερο ύφος της παραδοσιακής ταϊλανδέζικης αρχιτεκτονικής. Αποτελείται από έξι κτίρια, μερικά από τα οποία είναι άνω των 200 ετών και έχουν αποσυναρμολογηθεί και μεταφερθεί από όλη τη χώρα. Αφαιρούμε τα παπούτσια μας και ο οδηγός ξεκινάει την επίσκεψη στην άψογη γαλλική (αλλά δεν χάνει την προφορά της, ευτυχώς). Όλα είναι υψηλά για να αποφευχθούν οι πλημμύρες, πράγματι το σπίτι βρίσκεται στην άκρη του Khlong (κανάλι), αλλά και για να αποφευχθούν τα κακά πνεύματα που παραμένουν στο έδαφος. Ανάμεσα σε κάθε δωμάτιο υπάρχει ένας διαχωρισμός ύψους περίπου 50 cm με ένα βήμα σε κάθε πλευρά. πρέπει να παύσουμε και ειδικά να μην αγγίξουμε τον διαχωρισμό! Διαφορετικά προσέξτε τα κακά πνεύματα! Ήταν επίσης έτσι ώστε τα πολύ μικρά παιδιά να μην ξεφύγουν όταν δεν τους επιβλέπουν οι γονείς τους - πρακτικά.

Ξέρω ότι οι άνθρωποι της Ταϊλάνδης πιστεύουν πολύ στην αστρολογία, για παράδειγμα αυτός ο αγαπητός κ. Thompson εξαφανίστηκε ξαφνικά σε 61 χρόνια ... η αστρολογία του σημείου του είχε προβλέψει. Περίμενε επίσης πριν μετακομίσει σε μια ανοιξιάτικη μέρα του '59 που θεωρήθηκε κατάλληλη από τους αστρολόγους. Αυτό το όμορφο σπίτι με αγγίζει δεν ξέρω γιατί.

5:30 μ.μ., ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα, πηγαίνω στο κέντρο MBK ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο με τα πάντα και οτιδήποτε άλλο. Υπάρχουν κλασικά καταστήματα αλλά και παντού πάγκοι όπως στην αγορά. Θέλω να αγοράσω τα πάντα, αλλά θυμάμαι ότι δεν έχω θέση στην τσάντα μου. Πάρα πολύ κακό θα τα καταφέρω. Αφήνω τον εαυτό μου να πειστεί να αγοράσει κάποια αναμνηστικά από έναν πολύ εμπορικό τύπο, ξέρει πώς να το κάνει. Χμμ όχι τόσο γρήγορα! Διαπραγματεύομαι τα πάντα, λειτουργεί, πληρώνω λιγότερο από το ήμισυ της τιμής. Είναι πραγματικά δροσερό πραγματικά, σαν ένα παιχνίδι. Είναι ευχαριστημένος και εγώ.

Περπάτησα όλο το απόγευμα και το στομάχι μου γρυλίζει για να μου θυμίσει ότι δεν έχω φάει σήμερα. Ω ναι, αλλά ήμουν απασχολημένος! Αλλά πριν από αυτή την επιστροφή στο ξενοδοχείο για το απεριτίφ, βρίσκω τη βαρκάρη από χθες και συζητώ μαζί της. Δεν προέρχεται από την Μπανγκόκ, αλλά από τις Φιλιππίνες, είναι εδώ για να έχει ένα καλύτερο μισθό και επιστρέφει μόλις μπορεί να δει την οικογένειά της. Με ενθαρρύνει να επισκεφθώ, ειδικά αν μου αρέσουν τα νησιά. Βασιστείτε σε μένα είναι στη λίστα των ονείρων μου)

Πιάω την καινούργια τσάντα μπανάνας και το κεφάλι στο εστιατόριο Suda (ευχαριστώ πάλι Michel!). Είναι γεμάτο με τουρίστες, μοιάζει με ένα τεράστιο κυλικείο όπου όλοι μοιράζονται το τραπέζι του. Ο σερβιτόρος με καθόρισε μπροστά σε μια κυρία που τελειώνει το γεύμα της. Του ζητώ συμβουλές, θα είναι το Pad Thai. Ενώ περιμένω το φαγητό μου συζητάμε. Είναι Ιαπωνικά! Είναι εδώ για την εργασία φυσικά. Μου λέει ότι δίδαξε στο πανεπιστήμιο πριν, αλλά ότι λόγω ενός είδους επανάστασης - εκεί δεν πήρα μου αγγλικά δεν είναι αρκετό - έπρεπε να αλλάξει δουλειά. Τώρα εργάζεται για το Lego (μικρά τούβλα ναι). Μου δίνει ένα χαρτί με το YouTube της, δεν κατάφερα να δω γιατί δεν δούλευε για μένα * Μου πες αν φτάσεις εκεί. Με συγχωρεί στο φόρεμά μου και εκπλήσσεται που ταξιδεύω μόνος μου. Φεύγει όταν φτάσει το μαξιλάρι της Ταϊλάνδης. Ταυτόχρονα, δίπλα μου μένουν 2 Ταϊλανδοί. Ένας από αυτούς με ρωτάει γιατί είμαι μόνος και πώς ξέρω αυτό το μέρος. Της αρέσει να έρχεται με τη φίλη της επειδή είναι δίπλα στο γυμναστήριο της, είναι βολικό. Δεν τελείωσα ακόμη το πιάτο μου που έχουν ήδη το τρίτο τους, wow είμαι εντυπωσιασμένος. Δεν μπορώ να τελειώσω Έχω μια τεράστια κοιλιά. Γευρίζω την καρύδα ελπίζοντας ότι θα με βοηθήσει να χωνέψω. Ω αλλά !! Μου λέει κάτι .. είναι το άγνωστο ποτό που προσφέρθηκε από το ξενοδοχείο χθες. Το μυστήριο λύθηκε. Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος αυτού του νερού καρύδας. Τόσο πολύ που τελικά το βρίσκω σχεδόν αηδιαστικό. Συνειδητοποιώ ότι η γριά στην άλλη πλευρά είναι σίγουρα το αφεντικό. Τρέχει πιο δυνατά από όλους τους άλλους και διαχειρίζεται τα χρήματα. Τι λαβή για αυτή τη μικρή κυρία!

Είναι ώρα 10:00 καθώς κατευθύνω για μια ταράτσα που έχει εντοπιστεί στο διαδίκτυο. Είναι σε μια άλλη γωνία της γειτονιάς, πολύ ζωντανή, υπάρχει ένας τρελός κόσμος εδώ είναι σαν ένα Σάββατο μετά την πώληση. Υπάρχουν μόνο τουρίστες. Υπάρχουν πολλοί πάγκοι στο δρόμο, κάποιοι ακόμη και πωλούν σεξουαλικά αντικείμενα. Υπάρχουν μοντέρνα μπαρ και εστιατόρια με μουσική εν κινήσει και οι άνθρωποι είναι καλά ντυμένοι. Ouch σκοντάφω δύο φορές στη σειρά. Ήδη χθες χτύπησα το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μου σε ένα πεζοδρόμιο που είχε σπάσει. Πρέπει να σταματήσει, ούτε ένας ούτε δύο αναπτύσσω μια τεχνική που θα σηκώνει τα πόδια πολύ ψηλά ενώ περπατά. Καλό βλέπω ηλίθιο. Αλλά δεν σκοντάφω πια και μπορώ να συνεχίσω να κοιτάζω στον αέρα και γύρω μου. Εκτός αυτού, ένας περαστικός χάνει πτώση. Δεν μπορώ παρά να γελάσω, αν και δεν είναι ωραίο να το διασκεδάσετε. Ίσως θα έπρεπε να του δείξω τη μέθοδο μου; Πολύ αργά έχει ήδη εξαφανιστεί στο πλήθος.

Φτάνω στο επιθυμητό μέρος και φέρω έναν ανελκυστήρα των οποίων τα τείχη είναι οθόνες. 32 ο όροφος, η πόρτα ανοίγει, ο χώρος είναι υπέροχος. Αλλά δεν υπάρχει τόπος .. τόσο πολύ θα με εμποδίσει να πληρώσω ένα κοκτέιλ 3 φορές την τιμή του. Μου αρέσει η θέα 10 λεπτά καταγράφοντας το μέγιστο των ουσιών στο μυαλό μου. Είναι εντυπωσιακό και αξίζει μια επίσκεψη. Επιστρέφω σε ένα μπαρ που έβλεπα στο δρόμο - το μπαρ baobab, όλα σε ξύλο. Ναι, μου αρέσει το ξύλο. Εδώ η μουσική είναι λίγο πιο αδύναμη από την προηγούμενη θέση και έχουν ένα ωραίο μενού. Μας προσφέρουν ακόμη και ένα κοκτέιλ που δεν είναι στο μενού εάν έχουμε τη συνταγή. Αφήνω τον εαυτό μου να μπει στον πειρασμό από ένα γλυκό καλοκαίρι, βανίλια ρουμιού χυμό κανέλας μάνγκο. Κανέλα δεν μου αρέσει, είναι απλά πασπαλισμένο στην κορυφή, τόσο το καλύτερο. Είμαι έτοιμος να φύγω, αλλά ένας άντρας φτάνει, φαίνεται τελείως τελειωμένος. Με ρωτάει από πού προέρχομαι και γιατί είμαι μόνος (σίγουρα!). Έρχεται από το Κατάρ. Με ρωτάει για ένα τσιγάρο που του δίνω. Είναι ικανοποιημένος και ανακοινώνει σε όλο το μπαρ ότι απόψε δεν πληρώνω τίποτα. Στη συνέχεια με προσκαλεί να συμμετάσχω μαζί του σε ένα τραπέζι όπου περιμένει ένα ταϊλανδέζικο. Αρνούμαι ευγενικά, η κατάσταση με διασκεδάζει και με τους εξυπηρετητές εκτός από αυτό, αλλά δεν νομίζω ότι είναι δυνατή μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με ένα άτομο που έχει αλκοποιηθεί.

Μόλις βγαίνω από αυτή τη ζωντανή γωνιά συναντώ μια ταϊλανδέζικη κυρία με ένα τεράστιο μαλακό παιχνίδι. Περπατάει αγκαλιάζοντάς τον. Οι άνδρες κοιμούνται στο πάτωμα. Άλλοι παίζουν χρήματα με ζάρια. Τα πόδια μου βλάπτουν, αλλά είναι πολύ αργά για ένα μασάζ (συνειδητοποιείτε καλά πράγματα). Είμαι σύντομα στο ξενοδοχείο και βλέπω έναν οδικό έλεγχο. Γελώ εσωτερικά γιατί αυτοί οι αστυνομικοί μοιάζουν με playmobiles. Ένας από αυτούς με καλεί, με ρωτάει. Θέλει τον αριθμό μου. Ώ, μια γρήγορη δικαιολογία .. Αφήνω αύριο, κύριε, συγνώμη!

Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ, δεν έχουμε βαρεθεί και νιώθω σαν στο σπίτι μου ήδη. Αλλά αυτό είναι αρκετό για σήμερα, δεν θέλω πραγματικά (όχι στην καλή ζώνη ώρας εκτός από τα υπόλοιπα) αλλά πρέπει να κοιμάστε ..

Συχνές Ερωτήσεις

Ποιες μοναδικές εμπειρίες μπορούν να βρουν οι ταξιδιώτες ενώ περπατούν στους δρόμους της Μπανγκόκ και ποια τοπικά έθιμα πρέπει να γνωρίζουν;

Το περπάτημα μέσω της Μπανγκόκ προσφέρει εμπειρίες όπως η ανακάλυψη κρυφών ναών, η εμπειρία ζωντανής ζωής στο δρόμο και η προσπάθεια τοπικών λιχουδιών. Οι ταξιδιώτες θα πρέπει να γνωρίζουν τα έθιμα, όπως το σεβασμό των θρησκευτικών χώρων και το ντύσιμο μέτρια στους ναούς.