Thais vakantiedeel zes: Koh Mook-eiland, Farang en Charlie-strand

Verkorte versie :

Charlie beach, vrijdag zaterdag.

Lange versie :

Vandaag vrijdag verander ik hotels. En ja, de hemel heeft een prijs, ik bleef maar twee nachten :). Dus kom ik 's middags aan in een ander deel van het eiland, op het strand van Farang, ook wel Charlie Beach genoemd. Er is hier wat meer wind, des te beter. Ik ontmoet veel jonge mensen, het lijkt te bewegen en ik ben gelukkig omdat ik mensen zal ontmoeten.

Ik zit in een bamboehut in het Charlie Beach Resort Koh Mook en het is waar dat het verschil voelbaar is in vergelijking met het vorige luxe hotel! Er zijn ook ongeveer tien zwerfhonden buiten. Het is minder gaaf, maar ik zal het moeten verwerken.

Ik probeer er een te strelen, maar hij blaft naar mij. Ok ok ik sta er niet op.

Charlie strand

Ik ga zwemmen en een dutje doen omdat de zon me moe maakt (nee, maar hoor je dit meisje ahahah). Er zijn constant scooters die voor de kamers passeren, dit zijn de mensen uit het dorp. Als ik wakker word, neem ik een douche met de mieren en ik houd de spray bij de hand om de muggen die zich hebben uitgenodigd te richten. Ik geef de voorkeur aan hagedissen. Ik ga erop uit en geen flip-flops meer. Het is onmogelijk ! Ik neem een ​​korte rondleiding om me te vertellen dat het de honden zijn die met ze hebben gespeeld, maar nee, ik vind ze niet ... Iemand zou mijn spullen hebben gestolen? Maar waarom ? Goed...

Het wordt donker, ik ga morgenochtend naar het dorp. Bij zonsondergang zijn de beestjes buiten. Maar massaal! En allemaal tegelijk! Ik sprenkelde mezelf met muggenmelk maar toen ik naar een restaurant liep, liep er een wolk van beestjes mee (ik overdrijf niet). Ik kwak de armen in alle richtingen, ik sla om ze te slaan, het gevoel is vreselijk! Bovendien ben ik niet de enige, voor de anderen om me heen is het hetzelfde. Van buitenaf moet het grappig zijn om te zien, maar ik maak geen grapje;). Mij ​​zal later worden verteld dat ze termieten zijn.

Speciale vakanties in Thailand

Met dat alles had ik geen tijd om het gebied te verkennen, dus ik ga naar het eerste restaurant uit het hotel. Ik neem een ​​papajasalade (pittig zoals altijd!) Wat goed is en rond 20u zijn er minder beestjes. Pff, het is nu beter. Op mijn weg terug naar mijn hut hoor ik een bar een beetje verder langs het strand met luide muziek. Hoe daar naartoe te gaan? Het is helemaal zwart, ik weet niet of er een manier is. Ik neem een ​​zaklantaarn en ga daarheen. Overal op het strand zijn er veel heremietkreeften, als ik in de buurt loop, rennen ze weg, het is grappig.

De bar is erg leuk, er zijn ligstoelen op het zand, kleine lichten, eigenzinnige dingen. Ik zie ook een tent hoog staan, ik denk dat iemand ter plekke moet slapen om de aandelen te houden, en ja, alles is open. De manager regelt me ​​aan de tafel van een man die Frans blijkt te zijn. Het is Gerard, 58 jaar oud, hier sinds al twee en een halve maand. Hij was een fotograaf en woont in het huis van Mong's vader, de barmanager.

Het is 20 jaar geleden dat hij naar Thailand kwam, hij weet alles! Ik ben zo blij dat ik veel dingen ga leren.

Hij vertelt me ​​over alle eilanden, hij heeft ze bijna allemaal gedaan sinds hij er was, hij legt me uit hoe alles is veranderd. De manager van de bar leefde eerder op exact dezelfde plaats in Koh Mook, maar het was toen de jungle, er was niets, geen hotel, mensen leefden van het vissen. Toen begonnen de toeristen steeds talrijker te worden.

Toerisme in Thailand

Hotels zijn ontwikkeld en hij opende uiteindelijk zijn bar. Als ik hem vraag naar de kinderen, is hij gemengd, sommigen zien zichzelf eigenlijk het eiland verlaten maar de meesten willen blijven, het leven is hier eenvoudig. Maar omdat het erg klein is, zijn er aan elke kant van het eiland clans en verhalen, alles is erg belangrijk omdat er minder mensen zijn. En natuurlijk kent iedereen elkaar!

Ik zie veel kinderen werken, er zijn tuktuk, sommige obers. Ik heb al een kind van 5-6 jaar gezien dat alleen op een grote scooter rijdt!

Even later komt er een Duitser bij ons. Hij vertelt ons over zijn reis, hij reist al anderhalve maand en gaat van eiland naar eiland naar zijn wensen. Hij spreekt over de Chinese, vreselijke toeristen volgens hem die niet baden en niet van de zon houden. Ze komen gewoon om foto's te maken. En geen foto's zoals wij, met het perfecte frame, zo mogelijk niemand aan de horizon, het juiste licht, nee. Ze nemen allemaal groepsfoto's op verschillende plaatsen en gaan dan weg, zonder iets anders te doen.

Eens kruiste hij een boot vol met Chinese toeristen. De gids zei dat aan de rechterkant een haai was, of wat dan ook, en alle toeristen haastten zich als een man aan de rechterkant om foto's te maken! De boot haperde bijna en draaide zich om!

Ik leg hun op een bepaald moment het verdwijnen van mijn flip-flops uit, ik begrijp niet waarom ze zijn gestolen. Gerard lacht. Wat ? In feite gebeurt het soms hier. Iemand is dit of dat vergeten en hij gebruikt het, zo is het.

Ik leer ook dat het hotel over een paar weken zal sluiten. Ik dacht dat het groen-gekleurde zwembad-doe-niet-baden - vooral - het raar was. Daarnaast wordt de tweede rij bamboe bungalows niet verhuurd.

Koh Mook

Het is een beslissing van de autoriteiten omdat het hotel zich in het nationale park bevindt. Maar het is waarschijnlijk dat een nieuw hotel later zal openen voor een aanzienlijke som geld ... Ah geld.

'S Nachts val ik in slaap met het geluid van de golven is erg mooi.

Op zaterdagochtend sta ik op met het geluid van vogels ... en scooters en honden blaffen. Hm. Ik ga kijken wat er bij het ontbijt wordt aangeboden, maar alle voedselbakken hebben hun deksels verwijderd en er zijn overal veel vliegen.

Ik besluit naar het dorp te gaan om flip-flops te kopen. Ik vind mijn maat maar mist de rechtervoet. Heb je geen anderen in deze maat? Nee nee. Kun je me vertellen waar ik naartoe moet gaan om ze te vinden? Nee nee. En de dame gaat weer slapen in haar hangmat. De winkel heeft alleen nog een soort slippers om in het water te gaan. En dan aan het einde van het eiland, overwinning! Ik vind eindelijk een kleine winkel die, omdat het niet zo vanzelfsprekend is om flip-flops te vinden (met de juiste maat!) Op een eiland. Ik heb zoveel gewandeld en het is zo heet, ik stop ergens om een ​​koud biertje te drinken en kijk voorbijgangers.

Winkel op het strand van Charly

Er is continu beweging. Ik keer per taxi terug naar Charlie Beach (de tuktuk-zijspan, hier zag ik maar één auto) omdat het tegen de middag is en het veel te warm is. Ik merk dat het net als andere scooters is geblokkeerd. Onmogelijk om te weten hoe snel hij rijdt. Bovendien, toen ik Gérard vroeg, bevestigde hij dat Thailand in de top 3 van wereldlanden met het hoogste aantal ongevallen zit.

Ik baad de hele middag. Er zijn vaak boten die toeristen en hun  bagage   rechtstreeks op het strand laten vallen.

Ik kijk naar de prachtige zonsondergang net als afgelopen nacht. Ik heb nog nooit zo mooi gezien. Als de lucht van kleur verandert, is het prachtig.

Ik post vervolgens op mijn terras in observatiemodus. Deze vervelende wezens zullen me niet twee keer hebben! Maar vanavond komen ze niet en is het Duits die aankomt in plaats van hen. Hij wil me meenemen naar de beste keuken van het eiland volgens hem. Onderweg kruisen we een soort enorme drone met zeer grote vleugels. Zijn lichaam is zo groot als een goede abrikoos, zou ik zeggen. En dit ding begint om me heen te vliegen.

Ko Mook

Als ik mijn onervaren liefde voor beestjes zie, begin ik bang te zijn en natuurlijk ... het komt vast te zitten in mijn haar! Ahhh ik schreeuw HELP ME HELP MEEE, de angst is totaal, PLEZEN !! Als je geen lang haar hebt, is het misschien moeilijk om het gevoel van totale paniek dat ik had te begrijpen. Duits maakt het opruimen, hij krijgt er een steek van terug.

In het restaurant vertelt hij me over Schnitzel (gepaneerde varkensschnitzel, die in de vorm van spiesen te vinden is). Vanaf nu zal het zijn bijnaam zijn omdat het me doet denken aan een cartoon die me aan het lachen maakte.

We eten loempia's met heel lekkere groenten en ik proef Tom Kha, een enigszins pittige kokosmelksoep, met tomaten, champignons, garnalen, een soort aardappel en andere groenten die we met rijst eten.

Omdat het meer dan anderhalf uur geduurd heeft om te worden bediend, moet de Mong-bar op het strand gesloten zijn, dus gaan we naar de receptie van zijn hotel, dat hier overal in de buitenlucht is, en ik ontmoet heel aardige Fransen uit Toulouse.

Terug in mijn bamboehut bewapen ik mezelf met een bezem omdat er kakkerlakken zijn. Ze zijn zo groot, het doet me denken aan Oggy en kakkerlakken. Ik veeg Dee-Dee snel naar buiten, maar Marky gaat te snel. Hij verstopt zich onder de koelkast oh nee. Het is onmogelijk om hem te bereiken en hij lijkt te hebben besloten om daar voorlopig te blijven. Ik ga naar bed en barricadeer mezelf zo goed als ik kan met de klamboe, ik hoop dat het morgenochtend niet meer zal zijn.

Veelgestelde Vragen

Wat onderscheidt Farang en Charlie Beach op Koh Mook Island, en welke ervaringen kunnen bezoekers uitkijken op deze stranden?

Farang en Charlie Beach op Koh Mook worden onderscheiden door hun ongerepte natuurlijke schoonheid, kristalhelder water en rustige sferen. Bezoekers kunnen uitkijken naar ontspannen stranddagen, snorkelen in de koraalriffen en genieten van het natuurlijke landschap van het eiland.