Εβδομάδα διακοπών στην Ταϊλάνδη: Πρώτη μέρα, Μπανγκόκ [ταξιδιωτικός οδηγός]

Σύντομη εκδοχή

Καλά έφτασε, yum yum, ζεστό.

Πολύ μεγάλη έκδοση, ρομαντισμένη και προσωπική για όσους αγαπούν

Είμαι στο αεροπλάνο για Μπανγκόκ. Συνδεδεμένοι μεταξύ δύο δανικών δεν έχω πολύ χώρο. Αυτή η πτήση είναι ατελείωτη, κοιμάμαι πολλές φορές ο χρόνος δεν περνά, ο καιρός είναι σαν να σταματάει. Μετά από 10 ώρες πτήσης φτάνω τελικά! Παίρνω την τσάντα μου και πηγαίνω στο BTS (skytrain). Εδώ, όπως και στην Ελλάδα, επιλέγουμε τον σταθμό άφιξης και πληρώνουμε το τιμολόγιο σε λειτουργία.

Φυσικά περιβάλλεται από τουρίστες. Όσο και όταν σταματά, τοπικές ομάδες. Είμαστε πολύ μακριά από το μετρό του Παρισιού όπου αισθανόμαστε κακοί αλλά υπάρχουν άνθρωποι. Λόγω της ώρας αιχμής; Είναι γύρω στις 11πμ. Κορίτσια (κολέγιο, γυμνάσιο;) Αναθεωρήστε τα μαθήματά τους. Είναι ντυμένοι με μια μακρά πορτοκαλί μπλούζα και μια λευκή μπλούζα με κοντό μανίκι. Δεν φορούν μακιγιάζ, δεν έχουν κοσμήματα αλλά φέρουν καρφίτσα που αντιπροσωπεύει την εγκατάστασή τους. Κανείς δεν χαμογελάει. Ω ναι, εξακολουθώ να βλέπω τα γέλια του γέλιου ενός άνδρα από την ώρα αιχμής με τα λευκά μαλλιά του να τραβιούνται πίσω και το πουκάμισο του δράκου να ανοίγει στο περιλαίμιο. Φαίνεται να έχει τη διασκέδαση να με δει τελείως χαμένη.

Η αλλαγή γραμμής εξηγείται αρκετά καλά και δεν χρειάζεται να ζητήσω βοήθεια. Φτάνω στον προορισμό, αφήνω το μετρό και εκεί το σοκ. Ένα κύμα θερμότητας με κινδυνεύει. Είμαι πνιγμός επειδή δεν είμαι συνηθισμένος σε αυτό, αισθάνομαι σαν να είμαι σε ατμόλουτρο αλλά όλα ντυμένοι. Πλύνω μεγάλες σταγόνες. Ελπίζω ότι θα είμαι εγκλιματισμένος γιατί είναι δύσκολο. Περπατώ και ξαφνικά αισθάνομαι μια γνωστή μυρωδιά των τροφίμων. Όλες οι αισθήσεις μου είναι ξύπνιοι (στην πραγματικότητα μόνο η μύτη μου και το στομάχι μου), που ξέρω και με κάνει να θέλω! Εγώ σχεδόν ξεχάσω τη θερμότητα μέχρι να φτάσω στη μυρωδιά των σκουπιδιών που με δροσίζουν γρήγορα.

Phew το ξενοδοχείο είναι κοντά στο σταθμό του μετρό (ευχαριστώ Michel!), Ένας άντρας ανοίγει την πόρτα και με προσκαλεί να εγκατασταθούν στο σαλόνι. Έχω δυο halos της εφίδρωσης κάτω από το στήθος, αισθάνομαι τόσο λεπτή και άνετα ...)

Μου φέρνει ένα άγνωστο ποτό και είμαι πολύ ευγνώμων γιατί είναι αναζωογονητικό, στοιβάζω αυτό που χρειαζόμουν. Τρεις Ινδοί είναι επίσης υπομονετικοί. Με παρακολουθούν επίμονα. Παρά την κόπωση, καταλήγω να τους χαμογελάω από μακριά.

Ο ρεσεψιονίστ είναι γοητευτικός και μου δίνει ένα ευρύ χαμόγελο. Είναι βέβαια η δουλειά της, αλλά αισθάνομαι ότι έχει την ευχαρίστηση να με καλωσορίζει. Μικρή απογοήτευση για το ξενοδοχείο, μεταξύ των φωτογραφιών και της πραγματικότητας υπάρχει ένας κόσμος, αλλά με ικανοποιεί! Το κρεβάτι είναι τεράστιο και το μπάνιο καθαρό. Παίρνω την ευκαιρία να πάρω έναν υπνάκο, είμαι κουρασμένος ...

Δυστυχώς είναι 19:00. Έχω κοιμηθεί όλο το απόγευμα, αισθάνομαι άσχημα ότι είχα χάσει μισή μέρα, αλλά θυμάμαι τα λόγια της μητέρας μου που μου είπαν να μην ασκήσω πίεση σε μένα. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ καλύτερα :)

Τώρα τουλάχιστον είμαι σε πολύ καλή κατάσταση και κατευθύνθηκα στην πισίνα του τελευταίου ορόφου με θέα τα κτίρια και την πόλη. Υπάρχει άνεμος, αναπνέω! Λίγο ποτό και προβληματισμό για το υπόλοιπο βράδυ. Τέλος, δεν σκέφτομαι και αφήνω τον εαυτό μου να είναι τυχαίος.

Βρίσκω έναν πολυσύχναστο δρόμο, μοιάζει να είναι η γωνιά των καουμπόι. Υπάρχουν άνθρωποι, ξένοι και ντόπιοι. Σε όλα τα μπαρ (όλα ανοιχτά στο δρόμο) υπάρχουν όμορφα ταϊλανδέζικα ντυμένα, πάνω από δώδεκα ανά μπαρ. Το κακό μου που πήγα;

Μαντεύουν δυνητικούς πελάτες που περάσουν αλλά δεν με νοιάζουν για μένα (Bizarre ahahah;)). Φτάνω σε 7 έντεκα, είναι πολύ βολικό, υπάρχουν μερικοί σε κάθε γωνιά του δρόμου και μπορείτε να βρείτε τίποτα και όλα.

Λίγο πιο μακριά, ένα εστιατόριο παγιδεύει το μάτι μου. Χουμ μυρίζει καλά! Σταματώ εδώ. Είμαι στο εστιατόριο Baan Kanya. Υπάρχουν τόσοι πολλοί ντόπιοι όπως οι τουρίστες, αποφασίζω να πάρω ένα βόειο κρέας Gang khiew wan kan (μια πράσινη σούπα γάλακτος καρύδας και ... κοτόπουλο τελικά!) Και ένα Kao kra pow nuer kai κάτω (βόειο κρέας που τηγανίζεται με ρύζι και ένα τηγανισμένο αυγό ).

Το εστιατόριο είναι εντελώς ανοικτό στο δρόμο και είναι μια μόνιμη επίδειξη για μένα. Βλέπω πολλούς ξένους άντρες μόνο. Μερικοί συνοδεύονται από άτομα της Ταϊλάνδης που κάνουν το πρόσωπο. Γυναίκα, φίλες, οικοδέσποινα; Υπάρχουν μαζικά σκούτερ που σταθμεύουν στο δρόμο, βλέπω ροζ και κίτρινα ταξί, ασθενοφόρα με κουρτίνες, πωλητές δρόμου με τα ρυμουλκούμενα ποδηλάτου που πωλούν τα σκαμνιά, τα παιχνίδια και ούτω καθεξής ..

Τα πιάτα μου φτάνουν, μυρίζει καλά, ρίχνω τον εαυτό μου σε αυτό. Το στόμα μου είναι σε φωτιά, αλλά όχι αυτό, η κορυφή των χειλιών μου καίει. Δεν γελάω πραγματικά καίει, νομίζω σοβαρά για το biafine. Με τσιρίζει, έχω δάκρυα στα μάτια μου και η μύτη μου σχεδόν τρέχει αλλά είναι πάρα πολύ καλή, δεν με νοιάζει που καταβροχθίζω το πιάτο μου. Είμαι καυτός αλλά είμαι ενθουσιασμένος, είναι μια απόλαυση! Προσβάλω την πράσινη σούπα που δείχνει τόσο γλυκιά δίπλα της (αλλά και δάκρυα). Δεν είμαι απογοητευμένος!

Μια γάτα φθάνει και σταματά δίπλα μου. Τον χαϊδεύω προφανώς και φαίνεται να με υιοθετεί. Μου θυμίζει τη γάτα του αδερφού μου και την όμορφη αδελφή μου, ένα κόκκινο αλλά 3 φορές μικρότερο ...: p

Λευκό κρασί είναι καλό! Ωραία έκπληξη, παραγγέλλω ένα 2ο γυαλί είναι χρόνος πάρτι και δεν οδηγώ. Το εστιατόριο είναι γεμάτο, σχεδόν ντόπιοι, η ατμόσφαιρα είναι καλή. Τα χείλη μου είναι λιγότερο φωτιά, αρχίζει να ηρεμήσει, ειδικά αφού υπάρχει ένας ευχάριστος άνεμος. Αχ, δεν είναι ο άνεμος. Υπάρχει ένα τεράστιο AC και ένας ανεμιστήρας που τρέχει με πλήρη ταχύτητα δίπλα. LOGIC για ένα εστιατόριο ανοιχτό στο εξωτερικό. Καλώ την σερβιτόρα και τη ρωτήσω στην Ταϊλάνδη για να μου δείξει την τουαλέτα. Απολαμβάνει την προφορά μου και βλέπω ότι με κάνει ευτυχισμένο ότι προσπαθώ να μιλήσω τη γλώσσα τους. Το χαρτί είναι έξω, νομίζω ότι δεν πρέπει να ρίχνεται στην τουαλέτα, όπως στη Βουλγαρία. Επιστρέφω στο τραπέζι. Αριστερά μου είναι ένα ταϊλανδέζικο τραπέζι με τεράστιες καρύδες με ένα άχυρο. Φαίνονται να γιορτάσουν, θα πρέπει να δοκιμάσω. Στα δεξιά μου είναι ένας γιος και η μητέρα του, τουρίστες. Ίσως θα πρότεινα στη μητέρα μου να με συνοδεύει; ...

Πίσω από μένα ένα μεγάλο τραπέζι των ντόπιων, καπνίζουν, τρώνε, γελούν δυνατά. Αισθάνομαι καλά, ο χρόνος πετά, ήδη 2 ώρες που είμαι στο τραπέζι! Αποφασίζω να εξερευνήσω τη γειτονιά.

Δεν υπάρχουν άλλοι πολυσύχναστοι δρόμοι, μόνο κτίρια, είμαι στην επιχειρηματική περιοχή. Προσπαθώ να πάρω ένα selfie. Ένας ξένος είναι πέρα ​​από μένα και κάνει τη διασκέδαση μου. Γέμαι μαζί του, αισθάνομαι πραγματικά γελοία ... δεν το συνήθιζα! Μετά το περπάτημα για λίγο, σταματώ μπροστά σε μια βιτρίνα που με κάνει ένα μάτι, μασάζ μπανάνας. : D

Εντάξει θα επιστρέψω θα δούμε! Είναι όλα ήσυχα, οι άνθρωποι ψιθυρίζουν, μυρίζουν σαν θυμίαμα και τα φώτα είναι αχνά. Ένας κύριος μου προσκαλεί να βγάλω τα παπούτσια μου και μου δίνουν σαγιονάρες. Έχει πάει για ένα μασάζ ποδιών μίας ώρας. Είμαι ο μόνος τουρίστας, οι πελάτες γύρω μου φαίνονται στον κόσμο. Δεν είμαι συνηθισμένος να μασάζ, τι πιστεύει αυτή η κυρία για μένα; Μερικές φορές είναι ωραίο μερικές φορές με πονάει λίγο πολύ! Κάνει τη δουλειά της ευσυνείδητα, μου μασάζει, με χειρίζεται, αυτό αρχίζω να χαλαρώνω και να απολαμβάνω. Ένας μεγάλος Αμερικανός / Ευρωπαίος εγκαθίσταται στην καρέκλα δίπλα. Βλέπω ότι ο μασέρ με την πίεση, είναι αυτός κάποιος σημαντικός; Βάζει την εφημερίδα της τηλεόρασης στην πλάτη του καθώς βάζει στην κοιλιά του. Άλλοι πελάτες κάνουν αυτό επίσης. Από καιρό σε καιρό οι μασέρ ανταλλάσσουν μερικές λέξεις διακριτικά.

Θέλω να μένω εκεί για πάντα, είναι πραγματικά πολύ καλό. Νομίζω ότι θα ήταν καλό στη Γαλλία, γιατί για μας grumblers θα ήταν πολύ πιο χαλαρή :)

Το μασάζ έρχεται στο τέλος. Η κυρία με προσκαλεί να καθίσω, τελειώνει με ένα μασάζ των ώμων και το λαιμό για 5 λεπτά. Ακριβώς οτιδήποτε χρειαζόμουν! ΑΛΛΑ!!! Μου λυγίζει το λαιμό! Αριστερά προς τα δεξιά! Και τι !! Με χτυπά τώρα! ... Τέλος, είναι τέλειο. Θαύμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω αυτήν την κυρία που μαθαίνει ανθρώπους όλη την ημέρα. Αλλά πώς να το κάνετε; Μου κοστίζει 250 THB (6,50 €), αποφάσισα να το κάνω με 100 ακόμα .. φαίνεται πολύ χαρούμενος, φοβερός. Επιστρέφω στο ξενοδοχείο μου και νιώθω σαν να περπατάω σε ένα σύννεφο. Ίσως είμαι σε σύννεφο, αισθάνομαι τα πόδια μου τόσο φως!

Υπάρχουν πάντα τόσα πολλά αυτοκίνητα και σκούτερ που κυκλοφορούν, δεν είναι ακόμα πολύ μακριά από τα μεσάνυχτα μιας Πέμπτης. Κατά τη διάρκεια του περπατήματος μερικές φορές αισθάνομαι τη θερμότητα από τα μπάρμπεκιου του δρόμου, μερικές φορές τη μυρωδιά των σκουπιδιών ακριβώς δίπλα στα αυτοσχέδια ιερά, και ακόμα μυρίζει το φαγητό.

Αποφασίζω να επιστρέψω στους καουμπόηδες για να δω αν η κατάσταση έχει αλλάξει. Αυτή τη φορά οι γυναίκες ντυμένες ελαφρά είναι απασχολημένες με τους άνδρες να φαίνονται κακοί. Μπορώ να δω ότι προσπαθούν να τους ευχαριστήσουν. Ωστόσο, δεν φαίνεται ανατριχιαστικό. Καθίζω σε ένα μπαρ που φαίνεται κανονικό και είμαι πολύ καλά παραληφθεί. Η αστυνομία είναι εντάξει μπροστά από το μπαρ, ένας από αυτούς βλέπει μια ταινία στην ταμπλέτα του, ο άλλος τρώει και ο τρίτος μιλάει. Φαίνεται ότι ήταν εκεί για ώρες αλλά δεν τις έχω δει ποτέ πριν.

Παρακολουθώ την επερχόμενη πορεία του δρόμου, η Ταϊλάνδη συνοδευόμενη από τους «παλιούς» ξένους φαίνεται γκρινιάρης και εκείνοι με νέους ξένους είναι όλοι χαμόγελοι και φαίνεται να αγγίζουν τις ρομαντικές προσεγγίσεις του romeos τους. Αναπνέουν την ευτυχία. Ένας άνδρας σε μια γραβάτα κοστούμι φαίνεται να βγαίνει από την εργασία. Φαίνεται εξαντλημένος. Οι ασιατικοί τουρίστες πίνουν μπύρα ενώ περπατούν, υπάρχουν τα πάντα ...!

Είναι τα μεσάνυχτα 30, ότι δεν είμαι πλέον υγρός!

Πάντα αισθάνεστε τη ζέστη και τη μυρωδιά της τροφής στο δρόμο, αλλά ο καιρός είναι πολύ καλός. Ένα τραπέζι με τρεις ντόπιους δίπλα μου με παρακολουθεί στο μπαρ. Μπορώ να δω ότι ενδιαφέρονται επειδή παίρνω σημειώσεις. Ο τύπος στο πίσω μέρος της καλύβας του στο Jamaica eatz love in first dick με κοιτάζει επίσης και όταν του λέω γειά σου εξαφανίζεται και κρύβεται (κυριολεκτικά) πίσω από τον πάγκο του. Είναι ντροπαλός προφανώς!

Στην απόσταση παρατηρώ το καρουζέλ των κοριτσιών ... ένας άντρας πλησιάζει, ένα όμορφο κορίτσι ωραία κορυφή κάνει την εμφάνισή του γι 'αυτόν. Βάζει το καπάκι στο κεφάλι του και κάνει ένα μικρό hipster. Έλλειψη τύχης, δεν λειτουργεί και 5 άλλα κορίτσια δοκιμάζουν το πλάνο ταυτόχρονα. Ο τύπος πληρώνει γυαλιά σε όλους και αφήνει ενώ καυχώνται στους φίλους του για την «επιτυχία» του. Δεν το σκέφτομαι.

Τα 3 άτομα που βρίσκονται στα αριστερά μου δεν είναι καθόλου τοπικά. Στην πραγματικότητα, είναι Ιαπωνικά. Είναι εκεί για εργασία και παραισθήνονται τελείως όταν τους λέω ότι είμαι εδώ για 15 ημέρες διακοπών. Δεν φαίνεται να ξέρουν τι είναι. Ένας από αυτούς ονομάζεται Yoshi. Ο φτωχός άνθρωπος δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτή τη στιγμή σκέφτομαι έναν πράσινο δεινόσαυρο, εδώ είναι οι αναφορές ...

Θέλει να με προσθέσει με τον κώδικα QR. Λυπάμαι πολύ εγώ insta, Fb, Whatsapp, Viber, Snapchat αλλά ότι δεν ξέρω !! Πηγαίνουν μακριά. Η σερβιτόρα έρχεται ξανά στη συνομιλία μαζί μου, την ρώτησα για τα κορίτσια, λέει ohhhhhhh κυρίως κυρίες αγόρια! Όχι για διασκέδαση μόνο για χρήματα.

Ω ναι, κοιτάζοντας πιο κοντά αυτά τα κορίτσια με όμορφα σώματα φαίνεται ξαφνικά αρρενωπό! Τι !! Δεν το έβλεπα να έρχεται. Τώρα φαίνεται προφανές. Είναι σχεδόν 2 π.μ., τα μπαρ θα κλείσουν, αποφασίζω να γυρίσω σπίτι. Η μυρωδιά του φαγητού εξακολουθεί να υπάρχει παντού και χτυπάει τα ρουθούνια μου, δεν είμαι πεινασμένος αλλά θέλω να φάω! Αντιστοιχίζω. Πρέπει να επιστρέψουμε στον ύπνο, αύριο έρχεται μια κουραστική μέρα.

Και όπως μου είπε ο μασέρ, θα έχετε μια καλή βραδιά ..

Συχνές Ερωτήσεις

Ποιες είναι οι θέσεις και οι δραστηριότητες που πρέπει να επισκεφθούν για την πρώτη μέρα του ταξιδιώτη στην Μπανγκόκ και πώς μπορούν να βυθιστούν στον πολιτισμό της πόλης;

Την πρώτη μέρα στην Μπανγκόκ, οι θέσεις που πρέπει να επισκεφτούν περιλαμβάνουν το Μεγάλο Παλάτι, το Wat Pho και την εξερεύνηση του ποταμού Chao Phraya. Η εμβάπτιση στον πολιτισμό της πόλης μπορεί να γίνει μέσω γευσιγνωσίας στο δρόμο, επισκέπτης τοπικών αγορών και αλληλεπίδρασης με τους ντόπιους.