Thailand vakantie: deel vier, Khao Sok en Trang

Zondag maandag dinsdag.

Verkorte versie:

Khao Sok + Trang.

Lange versie

Ik heb amper 's nachts geslapen, het is moeilijk. Ik neem een ​​taxi naar het vliegveld en merk dat dat in feite allemaal zonder uitzondering Toyota is (een partnerschap met de stad?). Het stuurwiel is aan de rechterkant en je rijdt aan de linkerkant.

Aangekomen op de internationale luchthaven Surat Thani, surat thani luchthavencode URT, rook ik een sigaret buiten en stelt twee jonge mensen gerust die zich zorgen maakten of ze daar wel of niet konden roken. We bespreken een beetje, een komt uit Koeweit en de andere uit de Verenigde Arabische Emiraten. Ik vraag hun hun programma: Pattaya en Phuket ... en het doet me direct denken aan een vriend;). Veel dingen te doen in Surat Thani, maar bijvoorbeeld het zonsondergangdorp Pattaya, of anders op het strand vermijd de krokodil Phuket;)

Ik reis met Nok Air van Bangkok naar Surat Thani Airport en ik vind dit bedrijf erg gaaf omdat de stewardessen gekleed zijn in Kill Bill ahhaha.

We komen aan in Surat Thani Thailand, ik ben een zij patrijspoort en ik kan niet geloven dat er bomen en bomen zijn zover het oog reikt. Ik zie de jungle, het regenwoud van Thailand en palmplantages en verschillende andere bomen met kleine huizen die verloren zijn gegaan tussen de velden. Veel plaatsen om te bezoeken in Surat Thani. Er is een grote weg die het hele stuk doorkruist, anders zijn het alleen onverharde wegen of miniwegen.

Ik heb net mijn tas terug, een man komt naar me toe en vraagt ​​waar ik naartoe ga. Hij verwijst me naar een collega, het is een taxiservice. Een paar Brazilianen gaan ook naar Khao Sok voor het Khao Sok National Park, en ook het Khao Sok-meer, dus onderhandelen we met z'n drieën over de reis en vertrokken ze om 1.30 uur van de weg. Ik was van plan om een ​​bus te nemen, maar het zal ook leuker zijn. Er zijn veel toeristische plaatsen in de buurt van Surat Thani. Ik heb er geen spijt van omdat het een geweldige ontmoeting is die ik doe. Ik begrijp hun Engels perfect en het stelt ons in staat om, naast praten over onze reizen, een behoorlijk diepe discussie over het leven te hebben. Zij is een leraar en een advocaat. Ze reizen niet zo veel omdat de lonen laag zijn in Brazilië. Ze raden me sterk aan om naar Chiang Mai Thailand te gaan waar ze het zijspan deden en naar Pai, een hippiedorp ernaast als de gelegenheid zich voordoet.

We zijn al aan het aankomen, we hebben de tijd nog niet voorbij zien komen! Onderweg is er een teken aandacht voor olifanten, het wordt in twijfel getrokken maar eigenlijk is het een beetje verder dat het waar is, er is iemand die alleen wandelt om te kalmeren. We zijn niet in hetzelfde hotel, ze kozen ervoor om in de bamboehutten te slapen, ik aarzelde ook, maar eerlijk gezegd geef ik de voorkeur aan een goed gesloten kamer om een ​​maximum aan insecten te vermijden: p

We komen aan in het dorp, het is geweldig!

Er zijn overal veel kleine gebouwen, barhutten, vegetatie en er heerst een heel vriendelijke en eenvoudige sfeer.

Ik zie man-yards ver weg en werk hard. Ze zijn veel groter en steviger dan in Bangkok.

Mijn khao sok-regenwoudresort ligt buiten het dorp en is bereikbaar via een loopbrug. Trouwens het hele hotel en boven. Het welkom is geweldig en mijn kamer is vrij uitzonderlijk met het uitzicht op de jungle. Waar te verblijven in Khao Sok? Ik beveel het Khao Sok Good View Resort, zie hieronder.

De luchtvochtigheid is 90%, ik neem een ​​douche met mijn nieuwe vriend de salamander in mijn khao sok jungle resort. Ik noem haar Lucette. Er is mij verteld dat het onschadelijk is, maar ik ben bang dat het heel snel deze dingen beweegt. Ik zie haar niet waar is zij? In mijn tas, in mijn bed? Ik zeg liever tegen mezelf dat ze ging wandelen. Ik eet een kippad van Phet, ik heb de kok gezegd dat ik ervan hield pittig te eten, ze bracht de dosis die ik leuk vind. Ik kijk naar de voorgestelde excursies, ik ben benieuwd of er veel mogelijkheden zijn, maar ik heb hier maar één volledige dag. Meneer Bao, de manager, vertelt me ​​dat voor het raften er niet genoeg water is en dat de rit naar de Rafflesia de grootste bloem ter wereld is, hij een meter in diameter kan bereiken en tot 10 kg kan wegen! Maar dat is het niet raadzaam omdat ze in deze tijd van het jaar nog steeds klein, te slecht zijn.

Er zijn twee Franse vrouwen in mijn vijftig achter me. Ik vraag ze om advies, het gevoel gaat goed, ik repatrieer Illico naar hun tafel. Het is vier jaar geleden dat ze allebei vertrokken om heel Thailand te verkennen. Blandine is politieagente uit Marseille, zij werkte voor de stups, de financiële brigade enz. Ze was zelfs een van de eerste vrouwelijke groepsleiders van de BAC in Parijs. De andere is Patricia, ze is erg empathisch en een beetje discreter. We kletsen, we nemen een biertje is super aardig. Ze vertellen me hun anekdotes en ik geef ze tips voor goede tips, toepassingen, hoe ik mijn eiland heb gevonden (na uren onderzoek). Ze zijn niet van de internetgeneratie en zijn onder de indruk, ze schrijven alles op.

Ik zit op mijn terras in een van de relaxstoelen van mijn Khao Lak-bungalow en na het checken van mijn telefoon, blijf ik in het donker om te luisteren naar de geluiden van de jungle. Niets gebruikelijk is erg prettig. In de badkamer is Lucette terug op het glas maar buiten. En ja het is het spel mijn arme Lucette, ik sloot het raam! De tijd om een ​​tandenborstel te nemen, ik kijk omhoog en de magie, het zit precies op dezelfde plek maar binnenin. Heeft ze commentaar gegeven? Ik besluit langzaam te gaan. Ik heb het gevoel dat ze naar mij kijkt. Ik neem mijn moed met beide handen en benader een vinger. Ik beweeg niet meer. Plotseling rent ze met de snelheid van het licht, ik ga zelfs in de tegenovergestelde richting tijdens het schreeuwen. Ik was bang!

De volgende dag sta ik om 7:30 op. 7:30 op vakantie is het niet menselijk eerlijk gezegd. Maar het is het waard, want ik ga vandaag op expeditie met een meer dan plezierig programma, namelijk een Thailand-jungle-trektocht. Ik praat met meneer Bao. Hij werkt 7 dagen op 7, maar mag in het laagseizoen in september vakantie nemen. Hij vergezelt me ​​naar de minibus. Er is een vriend die ons de hele dag zal begeleiden, hij zei: Er is een sexy man aangebroken. Het is echt niet sexy, ik vind dat het een grap tussen hen moet zijn. Er zijn twee stellen hooghartige Italianen met hun kinderen, een Duits gezin en een paar Oostenrijkers. Onderweg spreekt de Duitse moeder in het Frans tegen me, het is 15 jaar geleden dat ze geen woord zei waarvan ik denk dat ze blij is dat ze een beetje kan oefenen. Ze vertelt me ​​dat ze gisteravond in hun hut besefte dat er een enorme spin aan het plafond was! Zij en haar man hielden hun zelfbeheersing voor hun drie kleine meisjes, maar ze waren echt in paniek. Ze vertelt me ​​ook dat Duitsers vinden dat Fransen zingen als ze spreken. Ik vertel haar dat de Duitse taal voor ons moeilijk is en wordt gebruikt om dieren te trainen, ze wordt moe.

We komen aan en we settelen ons op de vissersboot. De rit op de Ratchaprapa Dam - Rajjaprabha Dam of Cheow Lan Dam - duurt een tijdje, het is heel mooi, we zien rond de drijvende vlothuizen van khao sok, het weer is perfect en we voelen een beetje wind met de snelheid van de boot. Dit is het Khao Sok-paradijs!

Aangekomen in het drijvende dorp de beste plaats in Surat en we installeren tussen tientallen andere groepen. Ah. Ik had niet gedacht dat er hier iemand zou zijn. Ik eet gebakken en pittige vis van het meer omdat de rest niet zo goed is. Aan tafel spreekt niemand tegen me, ze praten allemaal met elkaar in hun eigen taal.

Het moment van Thailand trekking is aangebroken! Uiteindelijk zullen alle families in het meer blijven om te zwemmen omdat 4 uur lopen voor kinderen te veel is. Dus laten we de paar Oostenrijkers, ik en de gids, maar we stoppen snel voor een kaart.

Hij legt uit dat er een kort pad en een lang pad is. Ik geef aan dat ik deze excursie speciaal heb genomen om de tocht te maken, dus de lange versie. De Oostenrijker is helemaal geen feest, maar ik kan haar ervan overtuigen dat ze dit zeker één keer in haar leven zal doen. En toen betaalde ik best veel, ik zou graag kunnen doen wat gepland is ... We lopen en ik zie vlinders, bamboes, klimplanten, we steken over, we springen, we steken rivieren over, we klommen in een helse vaart. De gids vertraagt ​​niet maar we volgen.

Na 40 minuten stopt hij ons en vraagt ​​ons om onze tassen hier te laten vallen. Ik begrijp het niet, meneer Bao leende me vanochtend een waterdichte zak met inbaar water, zodat ik mijn spullen naar de grot kon brengen. Ik heb moeite de gids te begrijpen met zijn Thaise accent, gelukkig is de Oostenrijker er om precies hetzelfde te herhalen, maar zonder accent. Hij vertelt me ​​dat we de korte versie kunnen doen, maar we zullen hoe dan ook de grot bezoeken. Ze kijken me alle drie aan, ik begrijp dat ik geen keus heb. Goed.

We zetten onze koplampen en gaan, we gaan de grot in! Het is absoluut geweldig. Ik heb het fantastisch. We zien stalactieten, stalagmieten, een pad, vissen, een krab, een kleine slang, vleermuizen.

Soms lopen we over natte kiezels, vaak in het water. Op het moment dat we geen voeten meer hebben, moeten we zwemmen! Het is te cool. Het is ongeveer 20 minuten en we ontmoeten een groep bij terugkomst. De Oostenrijkers komen met hen terug, maar ik ga alleen verder met de gids. Op een gegeven moment neemt hij mijn hand als een paar. Ik denk dat het zijn manier moet zijn om attent te zijn. Maar nee, hij vraagt ​​of ik een vriend heb. Uhhh oké. Ik begrijp beter de bijnaam van sexy man. Ja, hij is erg lang en hij wacht op mij in Frankrijk! Dat weerhoudt hem er niet van om mijn hand iets later terug te krijgen. Waar zijn de spinnen? Hij laat me enorme spinnen op de muren zien en doet alsof hij me een top gooit. Ik gil ! En ik durf niet meer mijn handen op de muren te leggen. Aan het einde van dezelfde 10 minuten zegt hij dat we ons moeten omdraaien omdat we daarna niet meer terug kunnen naar de grot. En als we doorgaan, zal het de lange weg nemen met nog eens 2:30 van wandelen en onze tassen zijn buiten, dus het is niet mogelijk. Ernstig? Wat een teleurstelling. . . . Ik ben boos op de Oostenrijker die me alleen uitlegde wat hem het beste leek ...

We komen terug naar het meer. Ik neem een ​​bier terwijl ik mijn voeten in het water drink. Er is tenminste een mooie zon die mooi is. Dan is het tijd om naar huis te gaan, de boot schommelt me. Ik wil echt mijn ogen sluiten, maar vecht en geniet nog een laatste keer van het landschap.

De terugkeer in minibusje lijkt erg lang. De Duitser vertelt me ​​dat ze de week daarvoor de olifanten hebben bezocht. Ik spring! Ze legt uit dat ze uitgebreid onderzoek hebben gedaan om een ​​centrum te selecteren dat voor dieren zorgt. Ze gingen op een olifant rijden en vervolgens gewassen en gevoerd. Dan doet de olifant wat hij wil de rest van de dag. Ik ben attent. Ik had graag olifanten gezien, maar ik weigerde deel te nemen aan dierentoerisme. Ik heb een debat met mijn geweten. We rijden tenslotte goed op paarden. En we gebruiken politiehonden. En in circussen en dierentuinen worden dieren opgesloten. Moeten we dit allemaal boycotten? Zelfs als mensen veel zorg besteden en veel liefde geven aan dieren? Ik weet niet meer wat ik moet denken. In elk geval is het niet het programma voor mij (maar je meningen interesseren me).

Bij terugkomst honert de chauffeur. Ze leggen me uit dat in geval van een ongeluk met een hond de boete om te betalen enorm is, dus ze zijn erg voorzichtig.

Ik ga terug naar het hotel en voel de halve mango en de halve ananas. Bovendien kwam Lucette niet terug om mij te zien. Mr. Bao neemt me mee in zijn pick up in het dorp om de Marseillaises te vinden. Hij vraagt ​​me of alles goed gaat en ik vertel hem hoe het gebeurde, dat het lang duurde dat ik op deze trekking in de jungle wachtte, ik verwachtingen had, ik heb genoten van veel dingen om te doen in Khao Sok. Degenen die mij goed kennen weten dat het onmogelijk voor mij is om mijn teleurstelling te verbergen, wanneer ik erg teleurgesteld ben dat het op mijn gezicht te zien is.

In het dorp eten we alle drie en beschrijven ze hun dag. Ze hadden een kanotocht en daarna een kop koffie die ze dronken in bamboe kopjes aan de rand van de jungle van het regenwoud van Thailand. We vertellen ons leven en het verandert mijn ideeën, het geeft me een beetje balsem voor het hart.

We keren terug naar het hotel maar voordat we naar bed gaan heb ik een verrassing voor Mr. Bao. Ik leg hem uit dat, gezien de opmerkingen van de klanten over hem en zijn vrouw op het internet, het vrij uitzonderlijke mensen schenen om zoveel zorg te betrachten voor de mensen die hen komen bezoeken. Dus ik wilde hen een kleinigheid uit Frankrijk brengen om hen te behagen. Ik neem een ​​halve fles gewurtzraminer van 10.000 km mee, zodat deze misschien een unieke kans heeft om te proeven! Hij roept oh my buddah !! Zijn vrouw is erg ontroerd en ik ben vervuld van geluk om hun vreugde en emotie te zien. We drinken en drinken dus opeens samen. De heer en mevrouw Bao vertellen ons een beetje over hun verhaal. Mr Bao voordat het hotel op blote voeten in de jungle werkte. Hij was verantwoordelijk voor het dragen van flessen water voor mijlen en kilometers, het was een heel moeilijk leven. Nu met zijn familiehotel zijn er in totaal 6 medewerkers voor 8 kamers. Het verdiende geld wordt voornamelijk gebruikt om het hotel te verbeteren en te onderhouden. In 2016 was er bijvoorbeeld nog geen zwembad. Wanneer hij hoort dat Blandine de politiecommandant is, vertelt hij ons dat de politie in Thailand grote buiken heeft omdat ze niet veel te doen hebben behalve ahahah eten. De dag eindigt op dit goede moment.

Deze dinsdagochtend sta ik op om met massagejets te genieten van het zwembad. Ik heb het voor mezelf alleen is de voet. Mijn vrienden uit het zuiden komen om me te zeggen, we beloven elkaar van tijd tot tijd nieuws te geven. Dan is het ook tijd om voor mij te vertrekken. Mr. Bao regelde alles, zodat ik geen problemen had om op weg te gaan. Bovendien maakt het me minder betalen de excursie is een parel. We maken een lange omweg omdat het een minibusje is dat mensen herstelt en neerlegt wanneer en wanneer. Ik zie het landschap scrollen. Alles is vergelijkbaar maar tegelijkertijd is alles anders naargelang de steden of dorpen waar we passeren, is het moeilijk uit te leggen. Ik wil overal stoppen om te gaan ontdekken. Ik zie de bergen van Phang Nga, mooie stenen sculpturen bij Khao Kop, magere koeien ... in Krabi moet ik een bus nemen. Het is vrij folkloristisch, het hele interieur is ingericht in Thaise stijl en er is een tv die heel veel lege muziekvideo's uitzendt. Ik ben heel verdrietig en kan niet anders dan huilen. Niet vanwege de clips, maar vandaag mis ik een begrafenis in Frankrijk, ik kan hem niet vaarwel zeggen ... een oude man maakt zich zorgen, maar ik zeg hem gewoon dat ik moe ben, ik wil niet praten. .

Goed. Ik kom naar Trang. De bus brengt me niet naar mijn hotel waar ik moet lopen. Ik denk niet dat het gek is!

Ik loop door een straat waar zwerfhonden zijn (of niet?). Ik weet dat honden bang zijn, dus probeer ik te doen alsof ik tegen kokospalmen vecht. Ik ga rustig voorbij. Dun het is een doodlopende weg! Ik zie het hotel maar ik moet een omweg maken en ik moet vooral terug naar de honden. Deze keer abtsen ze me en volgen ze me. Ik ben erg bang dat ze me aanvallen. Ik zie een rattenpas, maar ik kom uiteindelijk aan bij het hotel dat niet langer een pension is. De vrouw begroet me met gesneden mango's en noemt me bij mijn naam is leuk! Ze laat me mijn kamer zien die super schattig is met olifant-handdoeken op het bed. Er is veel gekko in huis maar dankzij Lucette ben ik nu een beetje minder bang voor hen. Bovendien maak ik mezelf aan hun aanwezigheid. Ze neemt me mee naar een avondmarkt om te gaan eten.

Ze legt uit dat er bijna geen toeristen in Trang zijn en ik zal dezelfde prijs betalen als de Thais. Inderdaad op de markt kijken mensen naar mij als ik ga, het is grappig Ik lach naar iedereen. De kinderen houden me in de gaten. En ikzelf omdat ik het nauwelijks meer heb gezien sinds ik in Thailand aankwam (jonger dan 10 jaar). Ze zijn echt kauwbaar! Ik eet varkensvlees (en geen stekelvarken, han the joke null) en wouhaouuu, het is een geheel nieuw niveau van peper! Ik betaal slechts 40 baden of 1 €.

Terugkomend voel ik de bloemen voor het hotel op advies van de dame. Het voelt buitengewoon goed. Ik vraag hem wat het is: de vingers van de vrouw (en dat is de vertaling van Thai).

Wacht vooral niet tot tragische gebeurtenissen plaatsvinden om van het leven te genieten. Wees blij, als je iets goeds in iemand vindt, zeg het tegen hem :) En geef je de middelen om je dromen te realiseren. Morgen zal een van hen uitkomen voor mij, ik ga voor de eerste keer, en ik hoop niet de laatste, op een paradijselijk eiland! Wordt vervolgd in de volgende aflevering ...

Nuttige informatie over Krabi, Khao Sok en Trang

Hoe lang is de trein van Bangkok naar Surat Thani? De trein van Bangkok naar Surat Thani duurt minimaal 8 uur en 40 minuten en kan oplopen tot meer dan 12 uur, afhankelijk van welke exacte trein je neemt.

Hoe reis je van Krabi naar Koh Phangan? Regel eenvoudig de reis vanaf een reishok in Krabi - het is waarschijnlijk goedkoper dan vliegen, en u kunt eenvoudig prijzen vergelijken en vergelijken door van het ene agentschap naar het andere te gaan.

Is er een drijvend hotel Khao Sok? Er is geen drijvend hotel in Khao Sok - maar het drijvende hotel ligt in Khao Wong en heet 500 Rai Floating Resort.

Hoe kom je van Trang naar Surat Thani? De beste manier om van Trang naar Surat Thani te komen, is om de trein te nemen, die ongeveer 3 uur duurt, afhankelijk van de exacte trein, en kost 39 $ US indien van tevoren geboekt, of 64 $ US last minute.

Veelgestelde Vragen

Welke unieke ervaringen bieden Khao Sok en Trang aan bezoekers in Thailand, en hoe verschillen ze van meer populaire toeristische bestemmingen?

Khao Sok en Trang bieden een mix van spectaculair natuurlijk landschap met dichte regenwouden, kalkstenen bergen en serene stranden. Ze vallen op voor hun minder bedroeide, ongerepte omgevingen in vergelijking met meer populaire bestemmingen, en bieden kansen voor ecotoerisme en authentieke culturele ervaringen.