Thailand vakantie: 3e dag, Bangkok centrum

Zaterdagdag, korte versie

Bangkok Center.

Lange versie

Ik begin deze nieuwe dag met een ontbijt en ga dan naar het zwembad. Er zijn Japanse loungen op de ligstoelen. Ik ga het water in, het is supergoed. De lucht is grijs sinds ik aankwam, geen behoefte aan zonnebrandcrème. Ik ga zwemmen, maar stop heel snel omdat ik de onderkant van mijn badpak kwijtraak. Oeps, ik hoop dat niemand het heeft gezien!

Vandaag ga ik naar het centrum van Bangkok en begin met Chinatown. Het is heel anders, het is erg arm en eerlijk gezegd ruikt het niet zo lekker.

Er zijn veel workshops, veel winkels maar niet zoals thuis, alles is open op straat en het is een beetje een rotzooi. Het ziet er vies en ongezond uit. We voelen dat deze mensen doen met wat ze hebben en hoe ze dat kunnen.

Ik kom aan bij Wat Traimit, de tempel van de Gouden Boeddha. Ik bezoek de tempel niet, maar ik ga terug naar de plaats waar de gouden Boeddha is. Ik denk dat ik ergens heb gelezen dat je nooit met je voeten naar de Boeddha moet wijzen en ze dus in twijfel kunt vouwen onder mijn stoel. Mensen komen om te bidden, een gift te doen en worden gezegend door een monnik die er is.

Ze knielen voor de monnik die hen zegent met een soort boeket van bamboestelen en water, dan hangt hij een touw om zijn pols. Het is voor geluk en bescherming, ik denk dat je de armband moet houden totdat hij uit zichzelf valt.

Ik vervolg op Chinatown waar veel goudwinkels zijn. De prijs van goud wordt op een scherm weergegeven en er is voldoende Chinees binnen; het borrelt, er is agitatie. Regelmatig op weg er is een persoon op de grond zitten met een grote zak en slechts een beetje papier in het midden. Ik vraag me af wat het kan zijn. Kan gerelateerd zijn aan goud?

Er is zoveel te zien! Ik weet niet waar ik moet zoeken. Een man doet zijn gerechten op de stoep, twee anderen snijden een octopus boven een kom. Een bejaarde persoon droogt iets op handdoeken op de vloer. Ze kan me niet uitleggen wat het is, jammer. Verder vecht één man met zijn wagen, die te druk is, een ander zingt terwijl hij naar zijn telefoon kijkt omdat hij geen cliënt heeft. Een heer heeft alleen de bovenkant van zijn lichaam, ik vraag me af hoe hij het doet om elke dag te overleven. Ik kan zelfs niet zeggen dat hij zit omdat zijn buste rechtstreeks op een soort houten kist rust. Een vishandelaar die restaurant maakt zegt dat hij haai verkoopt en een vrouw stopt haar speelgoedwinkel in China.

Ik zie een man stoppen voor een steegje en een wai maken (bij begroeting door handen op gezichtsniveau te vatten). Het intrigeert me dat ik ga zien. Aan het einde van het steegje is er een school van monniken. Ik blijf niet te veel hangen, ik zou niet onbeleefd willen zijn om hen zo te bekijken. Ik koop mango's van een straatverkoper en besluit naar Wat Pho in tuktuk te gaan.

Ik onderhandel direct de prijs en ik ben er snel. Het gaat snel, het schudt alle kanten op, mijn haar vliegt alle kanten op, het is super gaaf! De Wat Pho is een van de oudste en grootste tempel in Bangkok, het is 8 hectare groot en herbergt de liggende Boeddha (probeer de officiële naam uit te spreken: Wat Phra Chettuphon Wimon Mangkhalaram Ratchaworamahawihan), een massageschool en een school traditionele geneeskunde.

Ik ben verbaasd, het is erg mooi, maar het is behoorlijk flitsende. Ik hou van alle beeldjes, ze hebben geweldige houdingen, ik neem de tijd om ze allemaal te bekijken.

Ik zie hier en daar wat katten. Ze zien er niet gezond uit, zijn erg klein en hebben hun staart afgesneden. Ik streel er een of twee en ze volgen me. Ik vind een stok en probeer ermee te spelen. Maar het zijn geen huisdieren, ze begrijpen niet wat ik doe en kijken me dom aan .... omdat ze weten hoe ze het zo goed moeten doen. Plots verschijnt een derde en valt aan! Ja. Goede kat.

Ik had mijn dagelijkse dosis Ik ben blij :) Ik verlies ze om het bezoek voort te zetten. Ik hoor monniken bidden, ik na een van de tempels. Ik doe een vest aan, maar een dame vraagt ​​me om mijn rok zo veel mogelijk naar beneden te trekken, het is een beetje kort. Jammer, ik dacht dat het goed zou komen. Het is goed dat de bewaker me binnen laat, ik kniel zoals iedereen. De monniken zitten op een platform en ze mediteren.

Ik sluit mijn ogen en concentreer me op zingen. Het is behoorlijk betoverend. Ik weet niet hoe lang ik daar bleef. Als ik opsta, mis ik vallen, ik kan mijn benen niet meer voelen. Dat is alles, het bloed circuleert weer! Ik ga door met het bezoek, het is extreem groot. Ah, ik denk dat ik hier eerder ben geweest, ik weet het niet meer.

Ik hoor veel Fransen. Ik zie er een die leunt op het hoofd van een beeldje waar hij bijna op zit. Het irriteert me en het stoort me om hem te vragen iets meer respect te tonen. Denk aan monnik Helen, denk zen, adem. We moeten iedereen accepteren en misschien is het een goede kerel. Omdat ik niet de bewaker van de tempel ben, blijf ik in mijn plaats en ga verder. Bovendien is het niet ver van 18.00 uur, het is zaterdag, maar als ik iets anders wil zien, moet ik opstijgen. Eenmaal buiten besef ik dat ik gezapt heb om de liggende Boeddha te zien. Heum ... jammer he.

Ik besluit om naar de amulettenmarkt te gaan. Om daarheen te gaan zie ik een groot park met enorme bomen aan de voorkant. Er is blijkbaar geen ingang aan deze kant, dus ik ga langs de poorten kijken.

Ah! Het is een Gym Parc, een soort fitnessparcours. Ik zie veel mensen in groepen rennen en sporten. Plots komt een klein mannetje uit het niets en begint het gesprek. Hij vraagt ​​me of hij een deel van de weg met mij kan gaan, omdat hij ook in die richting gaat. We leren elkaar kennen, maar ik heb moeite het te begrijpen. Veel Thaise mensen in Bangkok spreken Engels, maar ze hebben zo'n accent dat we niets begrijpen. Ik schaam me om hem drie keer zijn zinnen te laten herhalen.

Hij biedt me aan om in Chinatown te eten, maar ik zeg hem dat ik niet meer terug wil omdat ik andere dingen te zien heb. Hij dringt erop aan maar bevriest in één keer. Alles goed, mijnheer? Ja ja, in feite klinkt er een muziek, dit is het volkslied (ik veronderstel), we staan ​​voor het Ministerie van Defensie met een groot portret van de nieuwe koning. Er is een ceremonie en het leger komt naar beneden en zet de vlag heel voorzichtig op. De kleine heer gaat dan weg omdat hij spoedig op zijn bestemming is aangekomen.

Een tuktuk vraagt ​​me waar ik naar op zoek ben. Ah de markt is voorbij, ik kom te laat. Ik laat hem interessante punten zien die ik vooraf heb opgenomen op maps.me (dank Céline :)) en vraag hem om zijn mening. Hij neemt me mee naar de bloemenmarkt. Olala, het ruikt hier zo lekker!

Het zijn zeer levendige mensen die bezig zijn, het bereidt zich voor, het draagt, het laadt, het maakt bloemkettingen. Ik vraag een dame de naam van de bloemen die ze aan het voorbereiden is. Het ziet eruit als kleine artisjokken die ik nog nooit eerder heb gezien. Ze begrijpt het niet, maar ze lijkt erg blij dat ik in haar geïnteresseerd ben.

Ik waag me een beetje verder naar de khlong, het is donker. En somber. Het is nauwelijks verlicht. Op hun handkarren rusten mannen met ontbloot bovenlijf. Ik zie geen vrouwen hier. Het maakt me een beetje zorgen, het lijkt geen plek te zijn waar je 's avonds loopt. Nou ik ben er al, dus laten we eens kijken. Het ruikt overal naar vis, jongens dragen enorme blokken ijs en zo. Ik ga terug de straat op, ik heb honger en ik denk dat ik loop zonder echt 7 uur te pauzeren. Mijn voeten doen pijn en ik ben ver van de metro. Als geluk zou je geen tuktuk of taxi aan de horizon hebben! Geen keuze om te blijven lopen, maar ik heb veel pijn, het moet duidelijk zijn omdat iemand aanbiedt om me zijn schoenen als grap te geven.

Mijn benen dragen me niet meer. Een tuktuk daar! Ik ben zo blij dat ik hem wil opvoeden 5 maar hij kent de geef me vijf niet. Ik zie in zijn ogen dat hij bang was toen ik mijn hand naderde, hij moet me als een gek nemen. In de metro zit een oude dame die dadelsvruchten naast me eet. Ze is zo klein dat haar voeten de grond niet raken. Ik wou dat ik hetzelfde kon doen op dit moment! Kleine douche in het hotel en ik ga terug naar het restaurant vanaf de eerste nacht. Ik heb niet de kracht om naar een andere plaats te zoeken en ik vergeet zelfs mijn telefoon in het hotel. Ik kan niet zeggen wat ik gegeten heb, het was goed, kruiden en varkensvlees. Niet wetend hoe laat het is, probeer ik een open massagecentrum te vinden. Het is 23:45 uur ze sluiten allemaal om middernacht, geen probleem. Ik zeg tegen mezelf dat ik een andere hoek van de buurt ga verkennen, maar ik voel me heel erg en erg zwak tegelijk. Ik denk dat ik niet ver van het ongemak af ben, dus ga ik terug naar het hotel. Het is zeker de bijwerking van deze drie dagen wandelen. Eindelijk is het niet slecht, want morgen vlieg ik naar de jungle!

Veelgestelde Vragen

Wat zijn de belangrijkste attracties en activiteiten in het centrum van Bangkok, en hoe kunnen reizigers het meeste uit hun bezoek halen?

Belangrijkste attracties in het centrum van Bangkok zijn winkelen bij MBK of SIAM Paragon, bezoek Erawan Shrine en het verkennen van Lumpini Park. Reizigers kunnen het meeste uit hun bezoek halen door het openbaar vervoer zoals de BTS SkyTrain te gebruiken voor handige reizen en een mix van moderne en traditionele Bangkok te ervaren.